Berichten door wilbert

Na gisteren lijkt het me steeds realistischer dat ik deze zomer op vakantie ga in eigen huis. Langs de Rijn, zoekend naar een passende plek voor onze handdoeken. Te felle zon. Na enig beraad toch maar verkassen naar de schaduw. Modderpoten Eenmaal opnieuw geïnstalleerd plonzen er twee blije labradors voorbij die zich lekker komen uitschudden…

Gekleed in een mantelpakje, op hoge hakken, stap ik mijn werkkamer binnen. ‘Neem plaats. Kan ik je wat te drinken aanbieden?’ Snel loop ik naar de koffie automaat. Haal twee plastic bekertjes cappuccino, klontje suiker en een roerstaafje erbij. Vlug loop ik weer terug door de grijze lange gang. Spiek ondertussen naar binnen bij de…

Sinds de vraag gesteld is, spookt hij door mijn hoofd. Ruimte voor jezelf in quarantainetijd, hoe doe je dat? Mijn eerste neiging is om achteruit te stappen. Niks voor mij, deze vraag. Laat iemand anders deze vraag maar beantwoorden. Ik ben niet van de praktische tips. Toch intrigeert de vraag me wel. Juist omdat ik…

Hijgend wandel ik de berg op. Ik passeer een vrouw die langs het pad staat. Met haar rug naar me toe. Ik voel me genegeerd. Alsof ze me niet wil zien. Alsof ik er niet ben. Ik besluit me toch te melden met een vriendelijk goedemorgen. Ze zegt niks en steekt haar hand op. Ik…

Maatregelen tegen het coronavirus in Nederland. Enkele quotes uit mijn praktijk van afgelopen week: ‘Ik zit al drie dagen binnen. Dit is de eerste keer dat ik weer buiten ben. Ben zo druk met regelen voor het werk, online meetings, calls. En daarnaast de begeleiding van de kinderen.’ ‘Ik maak me zorgen over hoe het…

‘Wat zou je doen als je nog drie jaar te leven hebt?’ Hij kijkt me vragend aan. Ik denk diep na. Wat zou ik doen? We hebben net gesproken over reizen, op avontuur gaan met het gezin naar weet ik veel waar. Zijn herinneringen aan de indrukwekkend hoge bergen in Nepal. Dat moet je zien,…

‘Auw, het voelt alsof ik word gepasseerd in dit contact.’ Blij Ik heb zojuist de nieuwste editie van ‘De Psycholoog’ van de deurmat geraapt. Ik zag de bezorger het tijdschrift door de brievenbus duwen. Meestal leg ik dit blad ongelezen weg. Deze keer haal ik het meteen uit het plastic. Benieuwd naar wat er in…

Met tranen in onze ogen kijken we elkaar aan. Mijn lieve jeugdvriendinnetje en ik. Ik pak haar hand. We hebben gepraat en gepraat. Over haar jeugd. Over mijn beslommeringen. Over onze levens nu. En hoe verschillend deze zijn. We onderbreken ons gesprek voor een hapje pizza. En een slokje drank. Zij een droge witte wijn.…

Mijn liefste wens is …’dat iedereen gelukkig is’. Als kind was dat mijn liefste wens wanneer er in een vriendenboekje naar werd gevraagd. Als iedereen gelukkig is dan is er geen oorlog, geweld, ruzie, armoede, honger, mishandeling, natuurramp, werkeloosheid. Noem maar op. Zo redeneerde ik. Later als ik groot ben Daarna volgde de wens om…

In een opvallend zonnig gele trui stapt hij mijn werkruimte binnen. Kleur die ik nog niet eerder bij hem heb gezien. Ik maak er een opmerking over. En we raken aan de praat over modekleuren, trends en hoe deze doorwerken in zijn vak als tuinder. De bestelling van planten, de vraag, het aanbod. Milieukwesties We…