Eigenwaarde in bedrijf

In een opvallend zonnig gele trui stapt hij mijn werkruimte binnen. Kleur die ik nog niet eerder bij hem heb gezien. Ik maak er een opmerking over. En we raken aan de praat over modekleuren, trends en hoe deze doorwerken in zijn vak als tuinder. De bestelling van planten, de vraag, het aanbod.

Milieukwesties
We praten door over de ontwikkelingen in zijn bedrijf. Hoe milieukwesties van invloed zijn. De plastic potten die vijf weken meegaan en dan worden vernietigd. De zoektocht naar een  ethische en financieel haalbare oplossing. Zijn innerlijk conflict tussen geweten en zijn portemonnee. Zijn frustratie over hoe de boeren in de publieke opinie worden neergezet. Het gevoel dat de strijd over de rug van de boeren, de tuinders wordt gestreden. Het gevoel daar de dupe van te zijn. Terwijl men, hij, zo zijn best doet. De onverwachte tranen in zijn ogen. Een man met hart voor zijn zaak en de wereld.

Eigenwaarde
Hij vertelt door over de trend in de markt om meer bijvriendelijke planten te verkopen. Het dubbele gevoel wanneer deze planten met milieu onvriendelijke middelen worden bestrijd. De twee tot drie positieve regels in een artikel over de stand van het bijenvolk. De daarop volgende pagina’s negatieve tekst. Hoe dat hem raakt. Zijn gevoel van eigenwaarde. Waarom raakt dit je zo?’, vraag ik hem. ‘Waar raakt dat aan jouw geschiedenis? Welke waarde is jou toegedicht? Hoeveel positieve bevestiging heb je gehad? Ben je gezien in wie jij bent? Jouw kwaliteiten, jouw talenten?’ Hij wordt stil. Doet een poging om antwoord te geven. De leegte is voelbaar.

Werken met een metafoor
Ik kies er voor om via een metafoor meer zicht te krijgen op deze vragen. En vraag hem, wanneer hij een plant voor zichzelf zou uitkiezen, wat voor soort plant hij dan zou zijn. Daar heeft hij wel beeld bij. Een kleine, ronde plant met groen-witte bladeren. Laag bij de grond. Een schaduwplant, overwoekerd door hoge, zonliefhebbende planten.

‘De plant heeft het wel best. Veilig en beschut. Het is een zeldzame bloeier.’ Al pratend merkt hij op dat hij vooral bewonderend heeft opgekeken tegen al die hoge, bloeiende planten om hem heen. Alsof dat een beter soort zou zijn. ‘Ik ben daardoor klein gebleven,’ realiseert hij zich. ‘Terwijl ieder soort nodig is in het plantenrijk. Ook mijn soort.’

‘Ik sta wel op de juiste plek’, concludeert hij. ‘Maar ben ik dan een schaduwplant of een zonplant die nu teveel in de schaduw staat?’, vraagt hij zich af. ‘Eigenlijk heb ik het antwoord al gegeven’, bedenkt hij zich. ‘Ik heb groen-witte bladeren en die hebben zon nodig.’ En daarop volgend ‘ik heb meer ruimte nodig om in de zon te kunnen staan.’

We praten nog wat door over zijn werk. Nu staat hij wat meer in de schaduw, afhankelijk van leveranciers en afnemers. Voorheen als hovenier was er meer zon voelbaar. Doordat hij toen zelf meer eindverantwoordelijk was voor de klussen die hij deed. Kennelijk is dat belangrijk voor hem. ‘Hoe kom ik weer meer in de zon te staan?’ Een mooie vraag om de sessie mee af te sluiten. De gele trui doet in ieder geval al wonderen. ‘Ja’, lacht hij. ‘Die had ik een jaar geleden zeker niet aangedaan.’

‘Wat neem je mee uit de sessie?’, vraag ik hem. ‘Erkenning van mijn eigen waarde en plek. En de liefde en betrokkenheid bij mijn vak. Een bevestiging dat die er nog steeds is.’

Jouw eigenwaarde in bedrijf?
Mooi hoe een coachingssessie zo vanzelfsprekend kan verlopen. Door één enkele opmerking over de kleur van een trui. Ben jij ook benieuwd naar jouw plek in de zon? Jouw eigenwaarde in bedrijf? Neem dan contact op om samen op zoek te gaan.

.