‘Wauw, wat zit jij strak in de lak! Ik wil ook zo’n foto’, reageert mijn vriendin. We wisselen foto's uit vanwege haar deelname aan de alternatieve wandelvierdaagse. Zij wandelend langs zee, in het centrum van Den Haag. Ik in bikini op de sub. Ik lach blij. Ik was zelf ook...

Lees meer...

Zodra ik het gevoel krijg dat ik iets moet, verstar ik. Verstijf ik. Ik voel een grote ‘nee’ opkomen. Een ‘nee’ die me als een golf overspoelt. Waar ik niet meer onder vandaan dreig te komen. Ik vertik het. Ik doe het niet. Ergens diep van binnen hoor ik wel een stemmetje...

Lees meer...

Eens in de zoveel tijd vraag ik mezelf af waarom ik dit werk eigenlijk doe. Vooral in een week als afgelopen week waarin mijn energie alle kanten opvliegt. Blijdschap over een flink aantal nieuwe aanmeldingen voor coaching. De twijfel toen een van de aanmeldingen toch niet...

Lees meer...

'Praten kan ik ook bij een ander. Ik kom juist bij jou vanwege de lichaamsgerichte aanpak. Wat jou uniek maakt is dat je me laat ervaren wat ik doe. Wat mijn gedragspatronen zijn. Dat geeft zoveel inzicht. Dat heb ik nog niet eerder zo duidelijk gevoeld in therapie. Daarom wil ik...

Lees meer...

Na gisteren lijkt het me steeds realistischer dat ik deze zomer op vakantie ga in eigen huis. Langs de Rijn, zoekend naar een passende plek voor onze handdoeken. Te felle zon. Na enig beraad toch maar verkassen naar de schaduw.

 

Modderpoten
Eenmaal opnieuw geïnstalleerd plonzen...

Lees meer...

Gekleed in een mantelpakje, op hoge hakken, stap ik mijn werkkamer binnen. ‘Neem plaats. Kan ik je wat te drinken aanbieden?’ Snel loop ik naar de koffie automaat. Haal twee plastic bekertjes cappuccino, klontje suiker en een roerstaafje erbij. Vlug loop ik weer terug door de...

Lees meer...

Sinds de vraag gesteld is, spookt hij door mijn hoofd. Ruimte voor jezelf in quarantainetijd, hoe doe je dat? Mijn eerste neiging is om achteruit te stappen. Niks voor mij, deze vraag. Laat iemand anders deze vraag maar beantwoorden. Ik ben niet van de praktische tips. Toch...

Lees meer...

Hijgend wandel ik de berg op. Ik passeer een vrouw die langs het pad staat. Met haar rug naar me toe. Ik voel me genegeerd. Alsof ze me niet wil zien. Alsof ik er niet ben. Ik besluit me toch te melden met een vriendelijk goedemorgen. Ze zegt niks en steekt haar hand op. Ik loop...

Lees meer...